ΠΟΙΗΣΗ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

POÉSIE EN LANGUE TURQUE

TÜRK DİLİNDE ŞİİRLER

Sur mes cahiers d'écolier

Sur mon pupitre et les arbres

Sur le sable, sur la neige

J'écris ton nom « Liberté »

Paul Éluard

Hürriyet Kuşu

Yorulmaz

güzel ve gizemli kuşum,

hep ışıklarda görünmez uçarsın,

sessizce karanlık gecelere

akar nüfuz edersin,

hiçbir şey istemezsin,

sadece cesareti ötersin.

Yalnız ve tükenmez

çıplak kuşum,

sopa ile zalimler

seni kovsalar da,

sen gururla onların arzularına

itaat etmezsin,

hiçbir şey istemezsin,

hep aynı sonsuz hürriyetlerin

şarkısını söylersin.

Korkusuz,

ve sabır dolu

şeker kuşum,

tüm köleliklerin ağırlığını

gümüş kanatlarında taşırsın,

bir uzun beyaz bulut gibi

yeryüzünden

ağır ağır uçar geçersin,

hiçbir şey istemezsin,

yalnız özgürlüğü haykırırsın...

İoannis Bozikis
Bir Afet Gibi
(Atina-2012)
Copyright

Çığlık

Ayrılmaz sessizliğim,

utangaç ve kırılmış kalbim

kederle baş aşağı

ıssız ve sakin bir köşede

usulcacık oturup kıvrılmışsınız.

Konuşmak ve bağırmak için

henüz zamanınız gelmedi mi?

Her şey yumruk yumruk

midemde birikmiş,

kusmayı bekleyen kelimeler

ve cümleler yoğunlaşmış...

Öyle doludur ki içim!

Öyle üzgündür ki kalbim!

Karanlıklar içinde

sürünen talihsiz vücudum,

sen, nasıl oldun da

bütün bunlara katlandın?

Seni kıvranmış, kırbaçlanmış

ve yıpranmış sessizliğim,

içindeki birikmişleri dökmek,

yıkmak, kırmak, kesmek

ve toz haline dönüştürmek için

çok geç kaldığını sanmıyor musun?

Bırak artık, şu sessiz ağlamalarını

ve sönmüş dopdolu çığlıklarını!

Öfkeleneceksen, öfkelen!

Bağıracaksan, bağır!

Ve sakın bu kahır yüklü

çağrının duruşundan

üzülenleri hiç umursama...

Zehirli seslerine

ve tersine gelen dünyaya

aldırış bile etme.

Hayat sandığın kadar

meleksi değil.

Hatta sana karşı

nazik ve sevecen de değil.

Öte yandan kümelenmiş

boş ve gerçekçi evren de

seni koruduğunu sanma sakın.

Dağlardan inen bir rüzgar,

ve bir intikam ateşi gibi,

hiç yoktan saklanan öfkeni çıkar.

Çık, bağır, bağırabildiğin kadar!

Çığlık at, çığlık atabildiğin kadar!

Belki çevrendeki bulutlar

çözülür ve kaybolur bir gün...

Sessiz ve sedasız

kıvranan ürkek kalbim,

hep dudağımı örseleyen sonsuz çığlık,

elbet olumlu bir sabah,

şu kelepir ve küçük pencerenden

estetik bir mübarek doğu

alışılmadık bir gerçekle gözüküverir.

Öncesiz ve sonrasız

bilinmez kör zamanlarda,

yalnız şu son sözlerimi iyice hatırla!

Senin de, herkes gibi,

her gün ve her an

güneşin sevdasına sarılmaya

ufacık bir hakkın vardır.

Özellikle onun nurlu

ve neşeli bahçesinden

çıkan ve yansıyan bin bir rengi

seni de aydınlatmalıdır...

İoannis Bozikis
Bir Afet Gibi
(Atina-2012)
Copyright

Bindokuzyüzaltmışdört

Gündüzünden göçüp gitmişler Yunan'a
Sırtlarında ümitsiz türkülerle,
Parça parça dağılmışlar dört yana
Silinmez ağlamaklı ol gözlerle.

Katar katar çeke çeke gitmişler,
Ne yapmışlar, günâhları ne imiş?
Urum, Yunan diye sürmüşler,
Türk'ün nazarında ulu suç imiş.

Yüzlerine kara yazı yazmışlar
Akar gözler, yaşlar silinmez olmuş.
Ayak ayak menkulleri basmışlar,
Cümle eşya kalmış Devlet'in olmuş.

Düşeni,kalkanı tıkıp sürmüşler
Çocuk, ana, baba esir kuş gibi,
Ne yatarsın gafil uyan demişler
Ulaş, yetiş, yürü bildiğin gibi.

Yüzlerine gam sürüyüp gitmişler,
Kış gününün suyu sayısız akar,
İstanbul dönmez rivayet demişler,
Taş bağrının yaşı bulanık çıkar.

Susmuş bülbül, açmaz olur ol güller
Dokuzaltmışdörtte gözyaşları silerek,
Herkes ağlar, eğri lafı az söyler,
Zalim dünya tahamüller hoş gerek.

Uçmuş kuşlar, efgan etmiş gitmişler,
İstanbul gözlerinde görünmez olmuş,
YANİ der ki yazık kötü etmişler,
Bunca şöhret, bunca hasret yok olmuş.

IOANNIS BOZIKIS

Bir Boğaz Vakti

Atina - 2005

ISBN: 960-630-777-8

İki Millet Dost Olsa

Rûm-vü Türk'ün gülleri
Yılan çıyan içinde,
Kırk yıl gezdim illeri
Cümle âlem kan içinde.

Nedir bu kin tutmamız,
Ne doyduk ne usandık,
On asır yaşamamız
Yine düşmandır kaldık.

Şu bahrın benim dersin
Üç asır senin olur,
Ol savaş verir dersin
Alırdır benim olur.

Bu toprak kimin yurdu
Ne senindir ne benim,
Yatar gör mağrur kurdu
Kül olur çürür dâim.

Sultan'ım insâf vazgeç
Harbetmek neye gerek,
Düşmanlık biter er geç,
Ol barış bize gerek.

İki millet dost olsa
Ben toprağa gül olam,
Hilâl-vü Haç bir olsa
Ben ötüben bülbül olam.

YANİ' den bir nasihat
Savaşı yana bırak,
Barıştır mukadderat
Ne hilâftır, ne ırak.

IOANNIS BOZIKIS

Bir Boğaz Vakti

(Atina - 2005)

ISBN: 960-630-777-8

Sirkeci Garında

Dokuzyetmişüçte ayrıldım
Akşam vakti gençlik çağında,
Fırat gibi coştum ağladım
Sirkeci garında garında.

Kimi üzgün,kimi bahtiyar
Yatar durur ana bağrında,
Kimi evli barklı ihtiyar
Sirkeci garında garında.

Kimi gelir gider sallana
Binbir derdi vardır başında,
Kimi Firenge,Almana
Sirkeci garında garında.

Çevre yanım hesapsız gençlik
Gidiyorum gurbet yolunda,
Onsekiz yaşım hırslı çelik
Sirkeci garında garında.

Arzusun çektiğim İstanbul
Gezerim tiren hattında,
Cüzdanım boş yoktur para pul
Sirkeci garında garında.

YANİ sallar hoşça mendili
Sıralanmış dostlar yanında,
Onun garip halin görmeli
Sirkeci garında garında.

Bozikis Ioannis (Atina-2005)

ISBN:960-630-777-8

Büyükada -Prinkipos

(Vakt-i zaman Ada-i Kebir)

Prinkipos'un cilvesi
Kalbimi yakar gider,
Cıvıldaşır kuş sesi
Yar sinemi deler.

Kenarında Marmara
Sahilleri bir şehvet,
Dört tepesi kullara
Nazlı serin bir servet.

Ayi Yorgi ve Hristos
Adaların temeli,
Süsü Lonca, Platanos
Nesillerin evveli.

Macari'ye yanaşır
Fenerbahçe ekspresi,
Paytonları kaynaşır
Kıvrım kıvrım hepisi.

Façyo'dan hep yayılır
Çiroz,midye kokusu,
Şarkılarla anılır
Lunapark gazinosu.

Nizam'dan ta Maden'e
Gezsem büyük turunu,
Anlatsam genç aleme
Aşıkların yolunu.

Çamlarda ana sesi
Öz bağrımı yaktırır,
Kırların menekşesi
Geçmişimi andırır.

Dört yanını benzettim
Güllerin has rengine,
Gönlümü hayran ettim
Süslü bahçelerine.

Prinkipos'un öyküsü
Sıkıntılı bir keder,
Kayıptır görüntüsü,
Elbet döner bir seher.

İoannis Bozikis

Bir âfet gibi

(Atina-2012) / Copyright

Bu Şehir

Bu şehir
İstanbul şehridir,
hep ah çeken
dertli bir çiçek,
bu şehir,
bu benim şehrim
bin kök sevdasıdır,
keder yüklü bir gerçek.

Boğazsularında
iki parmak buz
ve martılar çırılçıplak
kanlı subaşlarında.
O boğulmuş Boğaz,
susmuştur,
uykulara dalmıştır
yüzlerce yıl sonra.
O adsız, o garip,
o dallarda yalnız öten bülbül,
bir hançer yarasıdır,
göçüp gitmiş
bir Rum sazıdır
İstanbul'un
ağır boşluğunda.

Bu şehir
İstanbul şehridir,
nazlıdır,
sığmazdır bağrımda.
Bu şehir,
bu benim şehrim
rivayettir
Marmara'nın en zorlu dalgalarında.

IOANNIS BOZIKIS

Bir Boğaz Vakti

Atina - 2005

ISBN: 960-630-777-8

Benim Vatanım İstin Poli'm

Kestiler düz yolumu git git dediler,

Küçük yaşta yaşımı çok incittiler,

Sadık hakkımı hiç helâl etmediler.

Benim vatanım şu doğduğum topraktır.

Kanatlandım köşe köşe hür dolandım,

Bahar oldum nur güneşlere bulandım,

Türlü dertten ol batılara taşındım.

Benim vatanım şu doğduğum topraktır.

Eser şark rüzgârı hep neşe alırım,

Zaman gelir, gün gelir hoş hatırlarım,

Bülbül olur gazel döker dert ağlarım.

Benim vatanım şu doğduğum topraktır.

Aradım aslımı, gözlerim nem doldu,

Nereye gittiysem maksadım soldu,

Günler geçti, yaşım ellisekiz oldu.

Benim vatanım şu doğduğum topraktır.

Geride kalan sevgili yerim yuvam,

Mezar içindeki bir annem ve babam,

Gariptir gurbetim çok uzadı aram.

Benim vatanım şu doğduğum topraktır.

Ey çocukluğumun tüm aziz dostları,

Çileye bıraktığım has gül anları,

Bağırır özümü buz Boğaz suları.

Benim vatanım şu doğduğum topraktır.

İoannis Bozikis
Bir Afet Gibi
(Atina-2012)
Copyright

Gel Gör

Gel gör

iki bin yılın fırtınasını,

yanıp sönen bir pırıltı,

kömür kırıntıları arasında

unutulmuş bir düş,

uykuları hayın, kayıp

fukara ve düşκün.

Gel gör

iki bin yılın gece ölümlerini,

dört duvar arasında

puslu ve soluk,

toprağa çekilmiş

bir kenar çiçeği,

karanlıkta suskun,

uzun bir yokluk.

Gel gör

iki kıtanın

ve üç denizin

bir önceki çocuklarını,

kinsiz bir rüzgâr,

bir o yana, bir bu yana

sonsuz bir hudut,

dünyaları dar,

gözleri yeşil umut.

IOANNIS BOZIKIS

Bir Boğaz Vakti

Atina - 2005

ISBN: 960-630-777-8

Suyun İlahisi

Mucizevidir,

yer kabuğunun derinliklerinden

fışkırarak sızan

ve her zaman

düzenli bir ruh sevinci olarak

şırıl şırıl hareket eden

canlı su sesi.

Mucizevidir,

yüzlerce gaganın

cıvıldamalarıyla içen

ve her yudumdan sonra

başını kaldırıp,

cennetin dolgunluğuna

teşekkür eden

harika kuş.

Mucizevidir,

damlaların açık

ve engin hafızasına

tırnak, pençe

ve keder izlerini illeten,

burun delikleri kurumuş

hayvan sürüsü.

Mucizevidir,

köklerin ateşli

ve ıslak tazeliğini

gururla

yer yüzeyine çeken

ağaç, buğday başağı

ve yonca.

Ve olağanüstüdür,

mucizevidir,

yarına ait içme suyunun

binbir ağlamaklı suçlamalarını,

şaşkınlıkla ve sabırla dinleyen,

su kaynağı gözlü,

tedirgin ve sessiz çocuk.

İoannis Bozikis

Bir Âfet Gibi

(Atina-2012)

Copyright

Hayat

Ey isyankâr hayat!

Beni emziren,

beni severek besleyen,

beni büyüten.

Beni öldüren

ve dirilten.

Beni hem zengin eden

hem de fakirleştiren.

Beni meşhur eden

ve göklere yükselten.

Yükseklerden alçaklara

kolayca indiren

ve küçülten.

Düşerken beni toplayıp kucaklayan

ve bağrına basan.

Beni sevindiren, güldüren

ve aynı anda ağlatan.

İnanılmaz zamanlarda

beni reddeden.

Seni sevdiğim kadar

beni seven,

nefret ettiğim kadar

benden ölesiye nefret eden.

Ve sessini benim uğruma

yitiren ve kurutan

ama bu dünyadan beni daima

uzaklaştıran ve kovduran.

Güzel hayat!

Bir şans eseri olarak

yaşadığım biricik ebediyetimde

beni çok incittin...

İnsafsızca canımı bolca acıttın

ve bana sayılmaz çarmıhlar yüklettin.

Dilediğin gibi,

beni uzun uzun üzdün,

ezdin ve tükettin.

Sonunda, sende

bende bıraktığın yaralarla

benim gibi yoruldun, tükendin

ve yok oldun,

öyle garip, öyle bahanesiz

ve ağıtsız.

Benim gibi sessiz, sedasız,

tarafsız, ilgisiz,

öyle kayıtsız ve şartsız.

İoannis Bozikis
Bir Afet Gibi
(Atina-2012)
Copyright

Bu şiir, 31.05.2021 tarihinde Edebiyatla com sitesinde günün şiiri seçilmiştir.

Değişmez Çirkinlik

(M.S. 2022)

Güneş şimdi kan kusuyor,

ışık şimdi boğuluyor,

serbest ses şimdi yaralanıyor...

Umut gizleniyor, kayboluyor, kesiliyor,

özgürlük mahvoluyor, çarmıha çivileniyor,

güçsüzlük hezimete uğruyor,

yoksulluk ve yetimlik çoğalıyor, yığılıyor

zenginlik daha da güçleniyor...

Savunmasız çocuklar,

şiddete maruz kalan kadınlar,

insan ticareti mağdurları

korunmak yerine

sık sık damgalanıyor,

cezalandırılıyor...

Savaş çılgınlığı kuduruyor,

hayatın geleceğini tehdit ediyor...

Mültecilik yoğunlaşıyor,

siyasete ve ayrımcılıklara alet ediliyor...

Kendi hatalarından hiç ibret almayan

aklını yitirmiş yüce insanoğlu ise,

yaşlı ve yorgun bir kuş gibi

aynı acıklı ve değişmez çirkin olayları,

tarihi maceraları ve girişimleri

tekrardan yaşamaya başlıyor...

Şunlar ki Benim Diyen

Çoğuları geldiler
İpeklerle kürklerle,
Dağıldılar gittiler
Yensiz gömleklerle.

Vara yoğa baktılar
Günahları çoktur çok,
Toprağa karıştılar,
Külleri yoktur yok.

Şunlar ki benim diyen
Gör n'oldu tenleri,
Altını pek çok seven
Savruldu hazneleri.

Canlarından bezdiler
Felek yanılmış olur,
Bin bir derde düştüler,
Ölüm övünür durur.

Her neyi yaptılarsa
Cabaları boştur boş,
Hayli kazandılarsa,
Varislere hoştur hoş.

YANİ der ki şunu bil
Vaktin harcama yana,
Hepisin ölümlü bil,
Derman olmazdır sana.

IOANNIS BOZIKIS

Bir Boğaz Vakti

Atina - 2005

ISBN: 960-630-777-8

Susmak ve Yaşamak

Susmak, yaşamak kadar bedelsiz
kıymet borsasında.
Bir bedeli olmalıdır
susmanın, yaşamanın.
Nasıl hesaplanır
bir ömrün karşılığı
borsa oyunlarında?
Anlarmısın yaşamanın değerini?
Ölüm döşeğinde bile yüz vermez,
değerinden düşmez.
Ne satılır, ne de satın alınır.
Değerlenir eskidikçe.
Ölüme bir saniye kala,
altın çağını yaşar hayat.
Çare düşünsün borsa bilicileri,
yaşamla pazar olunmaz.
Susmak, yaşamak öyle garip, öyle derin, öyle içten,
borsa uzmanlarına mahsus değil.
Ses geçirmez bir örtü gibi...

IOANNIS BOZIKIS

Bir Boğaz Vakti

Atina - 2005

ISBN: 960-630-777-8

Taş Taş

Gölün, temiz

ve ak sularına

bir taş attım.

Taş dibe varmadan

kaybolup gitti.

İki taş attım,

yine kayboldular.

Günlerce oturup,

hep durmadan taş attım.

En sonunda,

göl kayboldu gitti.

İoannis Bozikis

Kırık Heceler

(Atina-2005)

ISBN: 960-630-777-8

Metal Yokluk

Kaybedilecek

hiç bir şeyim yok

ama kazanılacak da

hiç bir şeyim,

asgar, kıymetsiz

bir "o " harfinin merkezinde,

evrenden evrene

başı boş dolanan

pâyidar bir tozun

ve yaşanabilir

bir kimyasal molekülün

ve atom parçasının

kralı olduğumdan beri...

Kaybedilecek

hiç bir şeyim yok,

kuşların gagalarından

Tanrı tarafından

hile ile çalınan

hakir bir ekmek kırıntısı

ve Azrail tarafından

zorla ve inatla koparılan

kifâyetsiz bir nefes

olduğumdan beri...

İoannis Bozikis

Bir Âfet Gibi

(Atina-2012)

Copyright

Ben Kimim

Güzel kalbim, ben kimim?

Milyarlarca çeşit molekül arasında

rastgelen bir molekül müyüm?

Sürekli hayattan ve yaşamaktan

memnun olmayan bir yorgunluk mu?

Tükenmekle sabırsızlanan

soyut bir vertigo mu?

Kalamadık yüzeyde

izini kaybetmiş abes bir renk mi?

Odalarda sıkışıp kalmış perişan bir anı mı?

Yeni bildirilere ve kararlara kadar

yaşamaya mahkûm olan tehditkâr bir tutsak mı?

Ters çevirilmiş, kilitli ve silinecek görünür gibi

bilemediğimiz bir dilde okunan bir soru işareti mi?

Korkularla çırpınarak gidip gelen,

şüpheli ve vehametli ölümlerin

her bir saniyedeki namütenahi tekrarı mı?

Ya da yokluğa savrulmuş

ve mütemadiyen sahibine dönüşür

gezegen bir bir kül müyüm?

Şans oyununun netameli dipsiz kuyuları

ve Boşluk Nefesi'nin gergin yüzü,

en nihayetinde, ben kimim ???

İoannis Bozikis

Bir Âfet Gibi

(Atina-2012)

Copyright

Örümcek Yüzü

Ve birden
Tanrı görünüverdi
bir örümcek gibi
oda tavanının
karanlık köşelerinden.
Sımsıkı kapattın
pencerelerini
ve tavanının
ara deliklerini.
Korkuların içinde saklı kalan
kör karanlıklarını da
bir sohbet
sonrasına bıraktın.
Telaşlı geçişinde,
sessizliğin ortasında Tanrı ile
senli benli konuşurken
titreşti beyaz eteğin
ilk titrediği kadar
ve çınladı birden
kulakların iki kere.
O da, köşe başlarından
gözü bağlanmış,
şaşkın bir örümcek yüzü gibi
ateşlere döküldü,
kırbaçlandı
masum ellerinden
ve çatallandı
milat milat sarkan
gizli pençelerinden.

İoannis Bozikis

Bir âfet gibi

(Atina-2012)

Copyright

Her Şeye Rağmen

Kayıp değildir çiçek coşturan toprağımız.

Her alanda kendi kendini yetiştirenlerdendir,

sonsuza kadar geliştirenlerdendir.

Ve her gün emeğimizle inşa edilebilenlerdendir.

Yazılarla donatılmış bir deri parçası gibidir.

Her boyutta gerilebilir, kısaltılabilir

işletilebilir ve de düzeltilebilir.

İçine küçücük bir ufuk ek, güzel şairim.

Bak, ilk şafak erkenden göründü bile.

Açık ve sağlıklı bir gündür bugün.

Samimi ve cömert, paylaşılması için

yaratılmış harika bir gün.

Doğruyu yapmak için seçilmiş

en uygun ve faydalı gün.

İçine küçücük bir ufuk ek, güzel şairim.

Al, şu ekmeklik unun ölçüsünü gerektiği gibi.

Kaynağın saf ve ılık suyunu da dök üstüne.

Tuzu ve mayayı da eklemeyi sakın unutma.

Ruhumuz her sabah oldukça hafif ve esnektir.

Bugün insanoğlunun toprağı yoğurulacak.

Ellerimizin düzenli ve sürekli yardımı ile.

Yepyeni güzel ve güneşli günlere...

İoannis Bozikis
Bir Âfet Gibi
(Atina-2012)
Copyright

Susmak ve Yaşamak

Susmak, yaşamak kadar bedelsiz
kıymet borsasında.
Bir bedeli olmalıdır
susmanın, yaşamanın.
Nasıl hesaplanır
bir ömrün karşılığı
borsa oyunlarında?
Anlarmısın yaşamanın değerini?
Ölüm döşeğinde bile yüz vermez,
değerinden düşmez.
Ne satılır, ne de satın alınır.
Değerlenir eskidikçe.
Ölüme bir saniye kala,
altın çağını yaşar hayat.
Çare düşünsün borsa bilicileri,
yaşamla pazar olunmaz.
Susmak, yaşamak öyle garip, öyle derin, öyle içten,
borsa uzmanlarına mahsus değil.
Ses geçirmez bir örtü gibi...

IOANNIS BOZIKIS

Bir Boğaz Vakti

Atina - 2005

ISBN: 960-630-777-8

Hata

Her çiçeğin

taç yaprağında,

her kuşun

tüylü kanatları

altında

ve her çocuksu

gülümsemede,

ufacık

bir şiir yazılıdır.

Eğer,

şiir okunaksız

ve deşifre edilmesi

imkânsız ise,

ne çiçek,

ne kuş,

ne de çocuk

bu alışılmadık

durumdan

sorunludurlar.

İoannis Bozikis
Bir Âfet Gibi
(Atina-2012)
Copyright

Farkındalık

Nasıl bağıracağımı bilemediğimden,

susuyorum,

susuyorum

ve hep susuyorun.

Eninde sonunda, boyun eğiyorum...

Koşmayı bilemediğimden,

yürüyorum,

yürüyorum

ve hep yürüyorum

Eninde sonunda, herkesten bir hayli geri kalıyorum...

Paçayı kurtarmanın yollarını bilemediğimden,

tuzağa düşüyorum,

tuzağa düşüyorum

ve hep tuzağa düşüyorum.

Eninde sonunda boş belâlara dolanıyorum...

Unutmayı bilemediğimden,

hatırlıyorum,

hatırlıyorum

ve hep hatırlıyorum.

Eninde sonunda, üzülüyorum ve de hastalanıyorum...

İyi şiir yazmasını bilemediğimden,

Yazıyorum, siliyorum ve de karalıyorum

Yazıyorum, siliyorum ve de karalıyorum

ve hep yazıyorum, siliyorum ve de karalıyorum.

Eninde sonunda, yazdığımın hemen hepsini yırtıp atıyorum...

Ölmeyi bilemediğimden,

Yaşıyorum,

yaşıyorum

ve hep yaşıyorum.

Enininde sonunda, boğuluyorum

ve d'aklımı yitiriyorum...

İoannis Bozikis

Bir Âfet Gibi

(Atina-2012)

Copyright

İyi Niyetim

Kelimeleri

ve dizeleri

zahmet ve acıyla

işledim.

Onları

gözyaşlarla

hıçkırarak

yarattım.

Maya olarak da

hislerimden

bir parça

kattım.

Şimdi,

oranlarda

ve reçetelerimde

başarısız oldumsa,

beni,

gerektiğinde

iyi niyet

mahkemesi

yargılasın.

Kimbilir,

belki ilerde

adaletin kararı

niyetimi

haklı çıkarır...

İoannis Bozikis

Bir Âfet Gibi

(Atina-2012)

Copyright

Uzat Ellerini

Yumuşaklığın
bir su damlası.
Karadır gözlerindeki
suskunluk.
Ateş dolu
seni düşünmenin tadı.
Gel, seninle
uzak yollara gidelim,
seninle yağmur altında
yürüyelim.
Sana karanlıkları
anlatacağım,
susmuş denizlerden
bahsedeceğim,
yer altındaki karanfil
cehenemleri
göstereceğim.

Aradım seni
yarı gecede
ve sen yoktun.
Gözlerin bakmazdı
korku çiçeklerini,
dudakların, ellerin
öpmezdi, tutmazdı
bu beyaz boşluğu.
Karanlıklar içindeydik
ve bir ölüm ki, sonsuz.
Ağlıyordu görmez gözlerimiz.

Gel saçlarına
bir şiir takayım,
bulurum belki seni
karanlıkta bir yıldız gibi.
Korkma, uzat ellerini.
Bak, yıldızlar
yol göstermiyor.
Çaldı ay ışığının gözlerini
mısralarım
kör kuyularını
ışıklandırmak için.

Uzat ellerini
çaresizliğinin bütün hıncı ile.
Karanlık alınyazımız bu,
ölümlerden beter.
Hadi uzat şu ellerini
dünya ikimiz için
yaratıldı.
Gel, korkma, yaklaş
yağmur izlerimizi
örtmeden.

IOANNIS BOZIKIS

Bir Boğaz Vakti

Atina - 2005

ISBN: 960-630-777-8

Bir Şiirle Bekledim Seni

Sönüp dökülür
içinden yıldızlar
bir gece ısıntısı gibi
ve üşütür ötelerde
uzanan ikimizi.
Gelirdim sana
ardımda geceleri bırakarak
ve sabahlara eğilip kalırdım
titrek bir damla gibi.
Dokunurdum bir kuş
titreşimi gibi
sıcak ve ıslak gecelerini
ve ulaşırdım gözlerine
ufuksuz denizlerin ardından.

Senin öpmelerin, senin,
Temmuz mehtaplarının odudur
uykusuz gecelerimde.
Üşütürdü evvel zaman aşklarımızı ötelerde.
Ve saçlarına ve boynuna
akardı parmaklarım ince ince.
Silip götürmedi zaman
ellerimin titrediği anları görmeni
ve yanıbaşımda yemişlerimin zehir tadını
deniz kuyusu gibi içen sen.
Ve sen, çok uzun bir yüzdün
bembeyaz karanlık gecelerinde.

Yıllar ki bir şiirle bekledim seni.
Sende kalbimi biriktirdim
ve yıldızlar uçurdum
bakışlarının kıyısız açıklarına.
Bağladım Temmuzu
sıcak göğüslerine
geceye sayısız yıldızlar dolsun diye
ve bir olduk İstanbul'un saf ve tenha sessizliğinde.

İki dudak arası
bizden ayrı,
ulaşırdım sana
çığlık gibi çoğalarak.
Öperdim seni yağmur yağmur
ilk defa sever gibi.
Yıllar ki dört mısralı
bir şiirle bekledim seni.
Mısralarımın bir yarısı sen
ve öteki yarısı ben.

Ve sen kalbimi zorlıyan
yeşil bir heyecan.
Söküp dökerdin
içimden mısraları,
gece kenarında uzanan
bir ateş çiçeği gibi.
Ve ısıtırdın...
Isıtırdın ötelerde
sevişen ikimizi.

IOANNIS BOZIKIS

Bir Boğaz Vakti

Atina - 2005

ISBN: 960-630-777-8

Aşksız

Aşksız,

sığmaz gecelerin

narin fısıltısında,

ışık saçan

vücutlarımızdan

coşkuyla,

hızla koptuk.

Kucakladığımız

esrarengiz rüyalarımızı

tüketmeden,

ansızın,

kaybolur bir bahçe gibi

terk ettik.

Ve hayal gemilerin

hızı ile

zor gündelik hayatların

kucaklarında

yelkenler açtık.

Taşlar gibi

ölçüsüz ve sessiz

olabilmek için.

Evet, bizler...

Hayatın

mutlak yaşayanları.

Başka yaşanacak

hayatları olmayanlar.

Bundan başka

hiçbir sonsuzluk fırsatı

yaşamıyacak olan

yegâne bizler...

İoannis Bozikis
Bir Afet Gibi
(Atina-2012)
Copyright

Bir Gece Yarısı

Ve ben buradaydım, seninle
çıldıracak bir yerde,
simsiyah yanlış bir yerde.
Anlatamam nasıl ıssız, karanlık.
Çaktığım kibritle
saçlarının siyahlığını gördüm
ve korkular geçirdim seninle.
Gizlice, ölürcesine sevişmemiz
geride kalan
kahredilmiş bir acıydı.

Αcemi, çılgın
bir yolculuğun günlüğü gibi.

Ve sonra süren
gök fırtınaları
öylesine kucaklardı bizi,
öpüşlerin dökülürdü dudaklarından
yarılan toprak gibi.
Büsbütün yangındı tül gibi
ölümü yırtan kelimelerin.
Ve beni dört duvar arasında
nefes nefes kemirdin
ve beni kurşuna dizdin,
kahredilmiş çıldıracak bir yerde,
büsbütün yangın,
bir gece yarısı.

Bozikis Ioannis

(Atina-2005)

Bir Boğaz Vakti

ISBN:960-630-777-8

Ey Dostlar

Ey dostlar sevdiklerim

Tutulduk ele geldik,

Düşmandır bildiklerim

Ayrılmaz oluverdik.

Ben dostu dost bilirdim

Besledim yılan oldu,

Onlar ki güvenirdim

Kötülük nefret doldu.

Hani o şirin sözler

Hesabı eski yeni,

Gör nice kardeş gözler

Bakmazdır seni beni.

Ne dostlar geldi geçti

Hepisi uzun çene,

kimisi kanım içti,

Kimisi doymaz gene.

YANİ'nin gönlü yeğrek

Bir doğru yanar durur,

Yalan dost neye gerek

Sevinmez sırtın vurur.

IOANNIS BOZIKIS

Bir Boğaz Vakti-2005

ISBN:960-630-777-8

Az Kaldı

Bahar açtı kış gitti,
Seher yeli nem esti,
Öttü bülbül ud etti,
YANİ güle göz kesti.

Mecnun oldu dolandı,
Fidanına sarıldı.
Feryad etti avlandı,
Dikenine takıldı.

Vurgun oldu ol güle,
Akar gözü biçare.
Kul olmuştur güzele,
Derdine yoktur çare.

Gitti bahar hoş gitti,
Meltem esti yaz oldu.
Pınar sustu gam etti,
Soldu gülü köz oldu.

Döndü karlar yaz çıktı,
Karayeller tel çaldı.
Göller dondan ah çekti,
Elli gitti az kaldı.

IOANNIS BOZIKIS

Bir Boğaz Vakti

(Atina - 2005)

ISBN: 960-630-777-8

Dinle Bağrım

Tenhalarda seni gördüm,
Kokun sezdim, çile dolu.
Aşık oldum derde düştüm,
Sende buldum gerek yolu.

Suyun içtim kana kana,
Halim gören Mecnun ola,
Erdim sana yana yana,
Yolun alan hayır ola.

Bülbül oldum, öttüm dalda,
Gönül yıktım geçtim gittim.
Bulut oldum, kaldım dağda,
Üç kitabı suret ettim.

Bu cihanda geldim geleli,
subhan oldum, kılıç saldım,
Yoksullara verdim eli,
Alçaklardan öcüm aldım.

Kamu alem ölüm yanar,
Kaftan devler hüküm sürer.
Nice sultan titrer korkar,
Ebed kalmaz, geri göçer.

Abdal YANİ der sözünü,
Dinle bağrım bir an gelir,
Ecel içer o özünü,
Habersizin dersin verir.

IOANNIS BOZIKIS

Bir Boğaz Vakti

Atina - 2005

ISBN: 960-630-777-8

Kaybolsam

Şöyle bir ellerimi
karanlık göklere doğru yükseltsem,
kara toprağa ve gamsız insanoğluna bakan yüzümü,
umut gibi parlayan yıldızlara doğru kaldırsam,
insanlardan ayrılsam
ve çürümüş vücudumu,
toprağın derinliklerinde bıraksam,
bitkiler gibi bütün gecelerimi beklemekle,
gündüzlerimi de güneş ışınlarını
ve gün batışını seyretmekle geçirsem,
saatlarce, günlerce, yıllarca, asırlarca
hep yorulmadan sonsuz gökleri ve evreni
en küçük teferruatına kadar incelesem,
su üstünde yüzen bir yaprak olsam,
hep daha uzaklara,
daha uzaklara gitsem,
şiddetli rüzgârların akımına kapılsam,
kaybolsam, kaybolsam...

Bozikis Ioannis (Atina-2005)

ISBN:960-630-777-8

Hafif Toprakta

Ölüm her şeyi karıştırır:
gölgeyi, rüzgârı, sessizliği,
toprağı, tozu ve çimeni
ve en sonunda
her karıştırdığı şeyi
güzel bir düzene koyar.
Tam istihdam yaratan
ve kalplere konuk olan
iddialı, ispatlı, düzenli
ve şairi muvakkatlikten
ve tutarsızlık batağından kurtaran
bir şiir yapıtı gibi.

İoannis Bozikis
Bir Âfet Gibi
(Atina-2012)
Copyright